ptak wędrowny

См. также в других словарях:

• ptak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzę kręgowe (ok. 8,5 tys. gatunków), którego ciało pokryte jest piórami, kończyny przednie mają postać skrzydeł, a bezzębne szczęki osłania rogowy dziób; jest jajorodne i stałocieplne :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jemiołuszka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. jemiołuszkaszce; lm D. jemiołuszkaszek {{/stl 8}}{{stl 7}} niewielki ptak, o długości do 20 cm i brązowoszarym upierzeniu, mający charakterystyczny czub na głowie; ptak wędrowny, zimuje w Polsce, żywiąc się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jaskółka — ż III, CMs. jaskółkałce; lm D. jaskółkałek 1. «Hirundo, niewielki ptak wędrowny z rodziny o tej samej nazwie, owadożerny, charakteryzujący się długimi, ostro zakończonymi skrzydłami i widełkowatym ogonem, wytrwały w locie, występuje w… …   Słownik języka polskiego

• jerzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} przypominający jaskółkę ptak wędrowny o długich, wąskich skrzydłach i krótkim dziobie, latający wytrwale i bardzo szybko; w Polsce przebywa od maja do połowy sierpnia {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sokół — m IV, DB. sokółkoła, Ms. sokółkole; lm M. sokółkoły 1. «Falco, ptak drapieżny z rodziny o tej samej nazwie, używany (zwłaszcza dawniej) w Polsce na polowaniach jako ptak łowczy» Sokół wędrowny. Łowy z sokołem. 2. zool. sokoły «Falconidae, rodzina …   Słownik języka polskiego

• kląskawka — ż III, CMs. kląskawkawce; lm D. kląskawkawek zool. «Saxicola torquata, mały ptak z rodziny drozdów, o ciemnym upierzeniu; żyje w zachodniej i środkowej Europie; wędrowny, w Polsce chroniony» …   Słownik języka polskiego

• krętogłów — m IV, DB. krętogłówłowa, Ms. krętogłówłowie; lm M. krętogłówłowy zool. «Iynx torquilla, wędrowny ptak leśno parkowy z rodziny dzięciołów, kręcący głową i syczący dla odstraszenia wroga; żyje w Eurazji, odlatuje do Afryki i Indii, jest chroniony» …   Słownik języka polskiego

• słowik — m III, DB. a, N. słowikkiem; lm M. i «Luscinia, ptak z rodziny drozdów, wędrowny, zimujący w Afryce, odznaczający się pięknym głosem o dużej skali tonów; występuje w kilku gatunkach, z których dwa: słowik szary i słowik rdzawy są najlepszymi… …   Słownik języka polskiego

• strzyżyk — m III, DB. a, N. strzyżykkiem; lm M. i zool. strzyżyki «Troglodytidae, rodzina ptaków z rzędu wróblowatych obejmująca kilkadziesiąt gatunków ptaków o krótkich, zaokrąglonych skrzydłach i krótkim, zadartym ogonie; owadożerne, żyją w Ameryce… …   Słownik języka polskiego

• trzciniak — m III, DB. a, N. trzciniakkiem; lm M. i zool. «Acrocephalus arundinaceus, ptak owadożerny z rodziny pokrzewek, o upierzeniu ciemnobrunatnym, od spodu białawym, mający gniazdo w formie głębokiego koszyczka zawieszonego na trzcinach; żyje nad… …   Słownik języka polskiego

• wodnik — m III, DB. a, N. wodnikkiem; lm M. i 1. lm DB. ów «baśniowa postać przebywająca rzekomo w morzach, jeziorach, rzekach» 2. lm B.=M. zool. «Rallus aquaticus, wędrowny ptak z rodziny chruścieli, o upierzeniu brunatnym, plamistym, po bokach czarnym z …   Słownik języka polskiego